Amsterdam provincie stad
Mijn missie van vandaag
Wow wat een prachtige stad is Kuala Lumpur.
Ik zit in de trein op de terugweg na mijn bezoek aan de metropool Kuala Lumpur, met een 4G internetverbinding, te werken
Amsterdam lijkt een provinciestad vergeleken bij wat ik vandaag heb gezien
Prachtige parken.
Veel bomen
Allemaal even luxe en pracht en praal. (hoewel ik vanuit de trein ook wel armoedige huisjes met golfplaatdak heb gezien)
Niet dat kneuterige van Amsterdam.
Geen bussen alleen maar taxi's en een geweldig public transportsystem
Geen herrie van trams die voorbij rinkelen.
De mensen zijn enorm vriendelijk en spreken allemaal Engels.
Ik werd op straat aangesproken door iemand die zag dat ik aan het zoeken was. Hij probeerde me oprecht te helpen en niets te VERKOPEN!
Rondom het prachtig aangelegde stadspark met prachtige waterpartijen, loopt een sintelbaan. (een atletiekbaan voor hardlopers, met verende ondergrond)
Alles zag er even luxe en verzorgd uit.
Nergens lag rotzooi.
Dit gedeelte van het centrum straalde pracht en praal uit. Grandeur.
Mijn missie vandaag was wandelschoenen scoren in deze metropool.
Ik had voor ogen dat ik een outdoorshop moest zoeken.
Overal waar ik vroeg waren ze erg vriendelijk.
Ik werd van het ene naar het andere shoppingcenter gestuurd.
Chanel
Prada
Luis Vuitton
etc etc.
Normaal sta ik te watertanden bij dit soort winkels, maar ik heb ze allemaal links laten liggen.
Volgensmij weten die lieve mensen hier niet eens wat een outdoor sportwinkel is.
Waarom moet deze buitensportvrouw op zoek naar wandelschoenen in een metropool als Kuala Lumpur ?
Toen ik thuis wegging had ik mijn wandelschoenen aan, maar ze bleken niet meer te passen. Blijkbaar begin ik toch vocht vast te houden in mijn voeten.
De ouderdomskwaaltjes komen met de jaren zeggen ze toch?
Bovendien zijn mijn bergwandelschoenen, half hoog waardoor ik direct al weer last van mijn ontstoken achillespezen kreeg.
Op Schiphol heb ik ze weer mee terug naar huis gegeven.
Ik bleef maar rond lopen in die prachtige stad.
Prachtige gebouwen. Super goed transport met metro, ligthrail, monorail, etc etc.
Op een gegeven moment had ik door; (en dat had ik ook ooit ergens gelezen) Aziatische mensen zijn zeer vriendelijk, maar willen je altijd helpen ook al weten ze het
het antwoord niet, dus geven ze het verkeerde antwoord.
Wat nu?
Eerst maar eens een fishspa nemen met doctor fish!
Ik had er al vaak over gehoord in nederland en al regelmatig voorbij zien komen als aanbieding.
Ik dacht als ik veel moet gaan wandelen ga ik mijn voeten even een goede behandeling geven.
Voor 10,00 euro kon ik een half uur van die sabbelende vissen genieten.
Nou ja genieten, in het begin werd ik gek van het idee dat ze aan mijn voeten zaten, het kriebelde gigantisch.
Maar toen ik dit losliet en steeds dacht, hoe meer ze sabbelen hoe meer dode huidcellen en eelt er verdwijnt, begon ik het nog leuk te vinden ook.
Iemand stuurde me naar de andere kant van de stand 10 km, met nog maar 2 uur te gaan.Als dit weer een verkeerde richting zou zijn, dan kon ik geen wandelschoenen kopen. Ik moest om 16.00 uur op het vliegveld zijn voor mijn transfer naar het camp.
Toen bedacht ik me dat ik geen traditionele traveler meer was zoals vroeger.
Ik had mijn laptop bij me in mijn rugzak.
Even neerstrijken bij Starbucks Coffee, waarvan ik wist dat ze overal ter wereld gratis WIFI hebben.
En ja hoor via de website van de Loneley Planet kwam ik zowaar 3 outdoorwinkels tegen in deze big city.
1 winkel was op 10 minuten lopen van waar ik was.
Om precies te zeggen waar ik uit de metro gekomen was. Ik liep notabene al 2 uur rond te sjouwen.
Nou ja dan was ik ook weer snel terug naar het vliegveld om mijn bagage op te halen en en de transfer van 17.00 uur te nemen.
MAAR ……….. 10 minuten lopen is geen 10 minuten als ik ga lopen. Tussen al die wolkenkrabbers was mijn richtinggevoel niet zo geweldig en de plattegrond van de stad die ik had was niet voor wandelaars, maar leek meer voor auto's
Na 3/4 uur lopen kwam ik aan bij het shoppingcenter.
Ze hadden nog nooit van mijn outdoor winkel gehoord.
Ik vond het ook al geen plek voor een outdoorwinkel, weer zo'n poepiechique winkelcentrum met de bekende wereldmerken.
HELAAS mevrouw die winkel is hier niet meer, wist de conciërge na veel telefoontjes, te vertellen.
Aangezien ik onderweg was naar Warriorcamp dacht ik, ik geef nog niet op.
De andere winkel was te ver weg. Dan zou ik mijn transfer missen.
Ik liep voor de grap een BATA schoenen winkel binnen. Ik verwachtte er niets van, ….hadden ze daar toch prachtige licht gewicht, waterdichte wandelschoenen staan voor maar 20 euro!!
Helemaal blij was ik.
Zie je wel een Warrior geeft nooit op!
Helaas, mijn maat was er niet meer. Ze had wel nog, niet waterdichte, maar dan kon ik net zo goed mijn gympen aandoen die ik mee heb.
Ze stuurde me voor de vorm nog naar een andere winkel in hetzelfde winkelcentrum, een soort HEMA.
Wat denk je……..
NEE.
Nou ik heb alles geprobeerd en het is me niet gelukt. (Dat gebeurt trouwens zelden dat iets me niet lukt als ik het persé wil.)
Ben benieuwd of hier achteraf nog een les in zit.
Ik laat het nu maar los.
Meer kan ik niet doen.
Ik heb nu al blaren op mijn voeten, want ik heb al heel lang niet meer zoveel gelopen als vandaag.
Morgen wel even kijken of die blaren er nog zitten. Ik heb gelukkig blarenpleisters meegenomen.
Ook mijn achillespezen vonden dat gesjouw niet zo leuk.
Morgen nog 1 dag acclimatiseren in het prachtige jungeleresort en dan gaat het camp beginnen.
Ik ben erg benieuwd wat me te wachten staat.
Doordat ik gister ineens geen wifi bereik meer had, heb ik de post pas vandaag kunnen posten.
Nu zit ik in het hotel en heb gelukkig voor maar 10 euro de hele week wifi op mijn kamer.
Ik ben benieuwd naar jullie op- aanmerkingen.
Je kunt hieronder een commentaar achterlaten via het commentform.
groeten
tineke