De berg roept
Wat jij kunt je leren van "hoge" doelen stellen.
Kilimanjaro is de hoogste berg op het Afrikaanse continent en ligt boven de sneeuwgrens.
Hoewel deze grens zich helaas heel rap aan het verplaatsen is.
Wat ik totaal vergeten was, was dat ik in een heel ver verleden, met mezelf de afspraak gemaakt had dat ik ooit op de top van die berg wilde staan.
Dat ik ooit zo hoog op het dak van de wereld wilde komen dat de tocht omhoog een strijd is met je mind, met je lichaam en met de elementen.
Ooit………….., was lang voordat ik:
- tegen de 50 jaar liep
- nog maar heel weinig sportte
- ondernemer was
- ik getrouwd was
- er kinderen kwamen
Ik was mijn commitment totaal vergeten.
Toen ik dit voorjaar tijdens een training in Amerika een presentatie zag van een man die tochten naar de Kilimanjaro organiseerde.
En hij organiseert niet zomaar tochten.
Hij doet dit o.a. met gehandicapte mensen. (blinden, geamputeerde benen en meer)
Zij lopen zelf maar hebben wel hulp nodig. Een Buddy
Bovendien organiseert hij ter plekke vanalles aan liefdadigheid.
Zo liet hij er o.a. een school bouwen waar albino kinderen worden toegelaten.
Deze kinderen worden in die regio volledig uit de samenleving geweerd.
Na de presentatie kon ik niet meer stoppen met huilen.
Ik realiseerde me dat als ik naar de Kilimanjaro ging ik heel veel van mijn diepste wensen in een keer zou kunnen realiseren.
- Op de hoogste berg van een continent staan.
- Als buddy iets voor een ander kunnen betekenen.
- Weer eens mijn eigen grenzen opzoeken, zowel fysiek als mentaal.
- Iets persoonlijk bijdragen aan een project in Afrika.
- Dagen lang in de buitenlucht verblijven en de elementen trotseren.
- Boven de grens komen waarbij te weinig zuurstof in de lucht is om optimaal te kunnen presteren als mens.
- Aan een andere expeditie deelnemen dan op het water. (voor diegenen die mij al langer kennen, ik heb aan heel veel internationale wildwaterkano expedities deel genomen toen ik jong was. Ik was bijv. de eerste Nederlandse vrouw die in een kano de woeste Colorado River, afvoer)
- Naar een ander doel dan een zakenlijk doel toewerken.
- Toch weer iets kunnen doen met mijn zeer uitgebreide ervaring met outdoor activiteiten. (Mijn vorige bedrijf stond volledig in het teken van het organiseren van outdoor en survival activiteiten. Dat heb ik 22 jaar gedaan)
- Een eigen goede doelen project opzetten.
Ik heb direct in Amerika het besluit genomen om in de zomer van 2015 mee te gaan met een expeditie.
Hoe? Geen idee?
Wat kostte het? Geen idee.
Kon ik dat fysiek wel? Geen idee
Wat zouden ze er thuis van vinden? Geen idee.
Als je een besluit neemt om iets te doen dan verandert alles!
Dan komen er ook zaken op je pad die het mogelijk gaan maken.
Na een besluit is het logische gevolg dat je in actie komt.
Na een besluit voel je dat je er niet meer onder uit kunt, als je heel eerlijk kunt zijn naar jezelf toe.
Na een besluit ga jer erover praten.
Na een besluit komen de ideeën.
Er verandert niets, er gebeurt niets als je geen besluit neemt.
En nu zag ik de berg in het echt liggen. Vanaf een grote afstand welliswaar.
Had ik geen besluit genomen om volgend jaar naar de Kilimanjaro te gaan dan was dit ongetwijfeld niet een van de meest magische momenten van onze safari in Kenia geweest.
Dan had ik de berg zien liggen en had ik het fantstisch gevonden om te zien, maar dan had ik niet het gevoel gehad dat:
ik daar volgend jaar door de sneeuw loop te ploeteren.
Dan had ik niet die aantrekkingskracht gevoeld.
Dan was ik niet emotioneel geworden omdat de berg symbool is gaan staan voor het verwezenlijken van heel veel van mijn wensen.
En doordat alles is veranderd, na het nemen van de beslissing denk ik nu:
Is het heel koud om daar boven op die berg 's nachts in een tentje te liggen?
Welke uitrusting heb ik daarvoor nodig?
Dan was ik nu ook nog niet bezig geweest om te bedenken waar ik lezingen kan gaan geven om geld in te zamelen voor mijn doel. (al weet ik nog niet wat het doel gaat worden)
Mijn grootste zorg is mijn al 15 jaar voorstslepende achillespees belssure, waardoor ik eigenlijk nog maar weinig wandel.
Nu moet ik er echt een oplossing voor vinden. In mijn dagelijkse leven heb ik ermee leren leven.
Maar met wandelen gaan die pezen verrot veel pijn doen.
Ik heb dus nog een jaar om me voor te bereiden.
Dat moet wel lukken, nu PowerEvents, mijn nieuwe bedrijf na ruim twee en half jaar uit de kinderschoenen is.
En hoe zit het met jou?
Stel jij wel eens doelen die erg moeilijk lijken?
Maak jij wel eens een beslissing waarvan je nog niet weet hoe je het allemaal voor elkaar gaat krijgen?
Wat verandert er voor jou als je een beslissing neemt?
Of let je daar nooit zo op?
Stel jij grote doelen?
Of begin je er niet aan omdat het zo groot lijkt?
Of omdat het nog zo ver weg?
Alles begint met het nemen van een beslissing.
En daarna met het zetten een eerste stap.
Welke stap zet jij om na de zomer je bedrijf te laten groeien?
Dit zou een mooie eerste stap, voor jou kunnen zijn.
Op jouw succes,
Tineke Rensen