En dan ben je ineens op de radio
Via Twitter kom ik met allerlei leuke mensen en kansen in aanraking.
Zo ook met een redacteur van de website:
De Ondernemer.nl.
Hij las mijn Twitterbio en keek even op deze blogwebsite, waarna hij me benaderde.
Hij gaf aan dat hij redacteur was van de bewuste website en hij dacht dat ik wel wat interessants te melden had voor ondernemers.
Of ik geen columnist op hun website wilde worden?
Daar had ik wel oren naar.
Hoe het 'toeval werkt'
Als je me al langer volgt, dan weet je dat ik niet in toeval geloof, maar in manifestatie.
Een maand eerder had ik de beheerder van dezelfde website benaderd, of zij geïnteresseerd waren om mijn affiliatepartner te worden.
Ik promootte toen mijn seminar MindPower & Money en was op zoek naar strategische partners die het seminar wilden promoten en daar tevens geld mee wilden verdienen.
De webbeheerder hield vast aan een, in mijn ogen, oud businessmodel, waarbij al het risico en de kosten bij mij zouden liggen.
Ik moest vooruit betalen voor een banner op hun website, dan kon ik daar twee maanden mee adverteren.
Daar had ik geen interesse in, aangezien:
- het seminar al binnen twee maanden was;
- ik op internet niet betaal voor advertentieruimte;
- ik niet betaal als ik nog niet weet of het wat gaat opleveren.
Ze hadden veel meer kunnen verdienen
De beheerder had niet eens in de gaten dat als hij mijn affiliatepartner zou worden, en maar twee personen zich aanmeldden via mijn eventuele banner op hun website, dat hij dan evenveel verdiende als wat ik aan hen moest betalen.
MAAR…… daarna zou hij bij iedere inschrijving blijven verdienen.
Veel meer verdienpotentieel dus.
Bovendien wilde ik er maar vier weken staan. Dus kon hij de ruimte die mijn banner in beslag nam weer verhuren aan iemand anders.
Ik heb het maar gelaten voor wat het was.
Totdat……. ik na het seminar door de redacteur van dezelfde website benaderd werd!
Nu sta ik dus gratis met mijn eigen column op hun website!
Hoe cool is dat?
En toen kreeg ik ineens telefoon van BNR nieuwsradio
Door een van mijn columns, die veel gelezen worden, werd ik benaderd door BNR nieuwsradio.
Of ik de de volgende dag bij hen in de studio wilde komen voor een interview.
Ik heb direct ja gezegd, hoewel het op een woensdagmiddag was en ik nog oppas moest regelen voor mijn jongste dochter.
Ik ben sinds mei bezig om meer in contact te komen met de pers.
Dat is voor mij een hele grote stap geweest, aangezien ik in het verleden, toen ik 24 jaar oud was, een keer een erg vervelende ervaring met de media heb gehad.
(Hier had ik dus een behoorlijk ondermijnende overtuiging, gebaseerd op een negatieve ervaring uit het verleden.)
En hoe ging het daar in zijn werk?
Toen ik aankwam, verwachtte ik dat ik direct opgevangen zou worden door iemand die me nog wat informatie zou geven.
Maar ik moest gewoon wachten.
Na 20 minuten kwam mijn contactpersoon en ik dacht dat ik een briefing zou krijgen over:
- hoe alles in zijn werk zou gaan;
- dat ik mijn telefoon uit moest zetten;
- nog wat meer basisinfo.
Maar nee hoor, ik kreeg wat te drinken en hij was weer weg.
Twee minuten voordat mijn inbreng startte, werd ik de studio ingeloodst en werd me gezegd dat ik bij de vrije microfoon moest gaan staan.
Het was een kleine geluidsdichte kamer, waar vier microfoons + koptelefoons stonden.
De enige nog vrije microfoon was voor mij.
Ik moest ook de koptelefoon opzetten. De interviewers waren bezig met een andere ondernemer.
Ik volgde het gesprek enigzins.
En ineens werd ik aangekondigd.
Ik had wel verwacht dat er kritische of sceptische vragen gesteld zouden worden, maar welke vragen wist ik totaal niet.
Op social media krijg ik ook vaak kritsche vragen of sceptische opmerkingen.
Ik heb hier al eens een blogartikel over geschreven.
Ik heb dus veel kunnen oefenen op schrift, maar nu was het wél live in de radiostudio.
Een heel andere dimensie dus.
Goed voorbereid
Ik had me voorbereid door op Twitter mijn interviewers op te zoeken.
Frits Huffnagel bleek net de dag ervoor jarig te zijn geweest en ik feliciteerde hem daarmee.
Dat bleken de anderen niet te weten, dat was dus direct een goede binnenkomer voor me. 🙂
De tijd vloog voorbij.
Het was erg leuk om te doen.
Ik had in mijn beleving nog lang kunnen doorgaan, omdat er nog veel meer te vertellen was.
Al met al vond ik het een zeer positieve ervaring.
Een leuk aandenken in de vorm van een foto kon even snel gemaakt worden tussendoor, toen er een reclameblokje was ingelast van één commercial.
Hier zijn het interview en de foto.
Wil je nog meer persexposure van de afgelopen tijd zien?
Hier is een link naar mijn website, waar je alle persuitingen over mij van de laatste tijd kunt zien:
http://power-events.eu/in-de-pers/
Mocht je dus ooit gebeld worden, ik zou zeggen: doen.
Want:
- Het is leuk om te doen.
- Je krijgt meer naamsbekendheid.
- Je kunt het interview voor van alles en nog wat blijven gebruiken.
Is het eng?
Ja.
Kun je je goed voorbereiden?
Soms weet je welke vragen men gaat stellen. Ik wist het nu niet, want ze wilden het verrassingseffect erin houden.
Levert het je wat op?
Dat weet je niet. Ik word nu door diverse netwerkmarketingmensen gebeld, die mij wel in hun team willen. Maar ik ben gestopt met netwerkmarketing.
Ik heb al veel positieve reacties gehad van mijn volgers op social media en van mijn emaillijst.
Ik denk dat het goed is voor mijn geloofwaardigheid.
Kost het je wat?
Nee, in dit geval niet, alleen mijn tijd en mijn reiskosten.
Tv-programma's zijn echter een andere zaak. Daarvoor ben ik in het verleden ook benaderd, maar dan moest ik een flinke zak geld meebrengen.
Was het leuk?
Ja, ik vond het enorm leuk om te doen.
Heb je misschien nog vragen die je graag beantwoord ziet, of wil je een opmerking plaatsen, voel je vrij om dat hieronder te doen.
Ik antwoord altijd.
Een gelukkig met geldgroet,
Tineke